Warcross-Marie Lu Kitap Alıntıları||ShellfishBooks
sayfa 31: “her kilitli kapının bir anahtarı vardır.”
sayfa 35: “bazı insanlar hâlâ Warcross’un aptalca bir oyun olduğunu söylüyordu. Diğerleriyse bir devrim olduğunu.”
sayfa 42: “sanki sihirden oluşmuş gibi, sanki her an yeni bir devrim yaratabilirmiş gibi onu izlerken gözümü bile kırpmaya korkardım.”
sayfa 79: “bu, şifresi şifre olan bir bilgisayarı açmak kadar kolay olmuştu.”
sayfa 80: “sadece devrelerin ve kabloların içinde fısıldanan sözlerle vurmuştum onları.”
sayfa 98: “birileri bilimgerçeği yapana dek her şey bir bilimkurgu efsanesidir.”
sayfa 107: “mide bulandıracak kadar zengin olmanın bir parçasıydı belki de bu; kendini kimseye açmaya ihtiyacı yoktu.”
sayfa 137: “dünyadaki herkes bir şekilde diğerlerine bağlıydı.”
sayfa 184: “kızaran yanaklarımı gizlediği için karanlığa minnettardım.”
sayfa 218: “duyabildiğim tek şey sessizlikti.”
sayfa 248: “eski bir yarayı açmıştım, üzeri ince bir kabukla örtülü, kanayan bir yarayı.”
sayfa 268: “sıcaklığın ve alacakaranlığın olduğu bir sisin içinde var olmuş gibiydik ve zamanın nasıl geçtiğini bilmesem de görünüşe göre karanlık göz açıp kapayıncaya kadar inmişti ve yakında gece bizi yutacaktı.”
sayfa 274: “[…]bir vedalaşma olmadan yas tutmanın nasıl bir his olduğunu, asla çözümlenmeyen bir gizem kalbimi bir bıçak misali sürekli oyarken yaşamanın neye benzediğini…”
sayfa 275: “karşımdaki, kardeşinin geri gelmesini bekleyen, her gece uyuduğunda aynı kâbusu gören, sonsuza dek tek bir şeyi, herhangi bir şeyi farklı yapabilir miydim, diye merak etmeye mahkûm olan oğlandı.”
sayfa 279: “-pekâlâ, dikkatli ol tamam mı? gözlerini dört aç. -korkarım gözlerim sadece senin üzerinde olacak.”
sayfa 284: “herkesin bir fiyatı vardır. seninkini söyle.”
sayfa 306: “annem çok güzeldi. ve güzellik insanlara binlerce zalimliği unutturabiliyordu.”
sayfa 306: “kollarımı boynuna doladığımda babam, annemin geride bıraktığı hayatları bir araya getirmeye çalışırcasına beni sımsıkı sardı.”
sayfa 346: “sadece acınası bir gerçekliğin içinde yaşayacaksan özgürlüğün ne anlamı vardı?”
sayfa 347: “herkes dünya barışını sözde destekler gibi görünür, kendilerini iyi göstermek için anlamsız sorulara hoş bir cevap olarak kullanırlar bunu.”
sayfa 348: “kalbinin kırılışını neredeyse hissedebiliyordum; tam da bana açmaya cesaret ettiği, içindeki kanayan yarayı bana gösterdiği yerden bıçaklanmıştı.”
sayfa 349: “ne o ne de ben pes edecektik, o yüzden bir uçurumun iki ucunda durmaya devam edecektik.”
sayfa 350: “o zamanlar Hideo bir dergi kapağıydı, bir manşetti, televizyondaki yayında bir fotoğraftı, bir magazin gazetesinin haber konusuydu sadece.”
sayfa 356: “botlarım evden uzağa, şehre doğru dönüktü; kalbimse nereye gideceğinden emin olmayarak, bir seçimle diğeri arasında kalmıştı…”
Bu kitap bir efsane!! Yakında size detaylı olarak kitabı anlatmamı ister misiniz? Kitaba 5 puan veriyorum. Devam kitabını okumak için sabırsızlanıyorum.
Warcross kitabını okudunuz mu? Okumayı düşünüyor musunuz? Yazım hakkında fikir, öneri ve düşüncelerinizi yorumlar kısmında belirtebilirsiniz :))
i n s t a g r a m : shellfishbooks